หากเปรียบเทียบการดำรงชีวิตของคนแล้ว สำหรับคนงานทำงานออฟฟิคคงไม่มีวันใดสำคัญเท่ากับวันสิ้นเดือนที่เงินเดือนออก และสำหรับคนเลี้ยงจระเข้ก็คงไม่ต่างกันเท่าใดนัก เพราะที่ทุ่มเทหมดเงินสร้างสร้างบ่อเลี้ยงกันมาต้องเสียค่าต้นทุนเป็นเรือนแสนนั้นก็หวังเพียงวันนี้วันเดียว คือวันที่จะจับจระเข้ขายคืนฟาร์มนั่นเอง

ก่อนจะจับจะต้องให้จระเข้อดอาหาร โดยทั่วไปจะให้อดอาหารก่อนจับ 7 วัน เพราะเกรงว่าเวลาจับจะทำให้จระเข้ช็อกหรือจุกตายขณะเคลื่อนย้าย จนทำให้ไม่สามารถใช้ซากจระเข้ได้ทั้งหมดนั่นเอง

จากตารางแสดงการรับซื้อจระเข้ของศรีราชาฟาร์มนั้น จะเห็นได้ว่าเกรดหนังเป็นสิ่งสำคัญ ที่จะกำหนดราคาและรายได้ของเกษตรกรที่จะได้รับจาการเลี้ยงมาตลอดทั้งปีเลยทีเดียว ดังนั้นจากการลงทุนทั้งหมด 80 ตัว แต่จับขายได้ 30 ตัว ก็ถือว่าถึงจุดคุ้มทุนที่ลงทุนไปในเรื่องของค่าพันธุ์จระเข้และการสร้างบ่อในระยะแรก ส่วนจระเข้ที่เหลือจะกลายเป็นกำไรกลับมา อาจกล่าวได้ว่าการเลี้ยงจระเข้ขุนสัตว์เศรษฐกิจตัวใหม่ที่น่าจับตามอง